نزدیک به ۱۵۰ سال، هنگ کنگ به عنوان یکی از کلونی‌های انگلستان شناخته می‌شد. در سال ۱۹۹۷ و بر اساس توافقی که بین ملکه انگلستان و دولت وقت چین صورت گرفت، این منطقه زیر مجموعه کشور چین شد و سیستم “یک کشور، دو سیستم” راه اندازی گردید. بر این اساس سیستم سرمایه‌داری اقتصادی، تجارت آزاد و فضای اداری که در زمان حضور انگلستان راه‌اندازی شد، به مدت ۵۰ سال در هنگ کنگ باقی خواهد ماند، ولی مباحث نظامی و سیاسی بر اساس رویکرد چین مشخص می‌شوند. وجود این سیستم حاکمیتی در هنگ کنگ سبب شده، تجارت با هنگ کنگ به عنوان یکی از اصلی‌ترین اهداف تاجرین در نظر گرفته شود که از محصولات ارزان قیمت چین بهره‌مند شده و با محدودیت‌های موجود در این کشور نیز مواجه نمی‌شوند. حالا در پامیکا قصد داریم این سیستم تجاری را مورد ارزیابی قرار داده تا مزایا و معایب آن را با هم شناسایی کنیم.
| معیار | هنگ کنگ | چین |
| نظام مالیاتی | مالیات پایین و ساده | ساختار مالیاتی پیچیده‌تر و نرخ‌های بالاتر |
| فرآیند ثبت شرکت | سریع، ساده و با کمترین موانع بوروکراتیک | زمان‌بر، پیچیده و نیازمند مجوزهای متعدد |
| سیستم حقوقی | مبتنی بر حقوق انگلوساکسون (common law)، شفاف و قابل پیش‌بینی | سیستم حقوقی کمتر شفاف با تأثیر پذیری از دولت |
| زبان و ارتباطات | زبان انگلیسی رسمی و رایج در تجارت | زبان چینی (ماندارین) به عنوان زبان اصلی |
| آزادی سرمایه و ارز | بدون کنترل ارز و انتقال آزاد سرمایه | کنترل‌های شدید ارزی و محدودیت در خروج سرمایه |
| مالکیت معنوی | حفاظت قوی از مالکیت فکری | نگرانی‌ها درباره نقض حقوق مالکیت معنوی |
| دسترسی به بازار جهانی | دسترسی آسان و ارتباط گسترده با بازارهای بین‌المللی | تمرکز بر بازار داخلی؛ موانع برای برخی صادرات |
| هزینه‌های عملیاتی | نسبتاً بالا (اجاره، خدمات، نیروی کار) | هزینه‌های پایین‌تر برای نیروی کار و دفاتر |
| اندازه بازار داخلی | بازار داخلی کوچک‌تر | بازار بسیار بزرگ با فرصت‌های رشد گسترده |
| پشتیبانی دولتی | مداخله حداقلی دولت در تجارت | سیاست‌های حمایتی دولت برای صنایع خاص، اما با نظارت بالا |
پایتخت کشور هنگ کنگ کجاست؟
از زمانی که انگلیسی‌ها هنگ کنگ را به مستمره خود درآوردند، شهر ویکتوریا را که بخشی از جزیره هنگ کنگ بود، به عنوان پایتخت انتخاب کردند. تا دهه ۱۹۸۰ این منطقه به عنوان پایتخت سیاسی اقتصادی هنگ کنگ شناخته می‌شد، ولی بعد از گسترش شهرنشینی، به عنوان بخشی از کل جزیره به حساب آمد. امروزه دیگر ویکتوریا کامل از میان رفته است و بسیاری از افراد، فضای قدیمی را به عنوان سنترال یا مرکز تجاری سیاسی هنگ کنگ قلمداد می‌کنند.
تاریخچه روابط چین و هنگ کنگ
تاریخ روابط چین و هنگ کنگ از دوره استعمار بریتانیا تا تبدیل شدن هنگ کنگ به منطقه‌ای با مدیریت ویژه تحت حاکمیت چین، مسیری پیچیده و پرتلاطم را طی کرده است. بر اساس بیانیه مشترک چین و بریتانیا در سال ۱۹۸۴، قرار شد هنگ کنگ پس از واگذاری در سال ۱۹۹۷، تا مدت ۵۰ سال از نظام سرمایه داری، ساختار حقوقی مستقل و سبک زندگی متفاوت از سرزمین اصلی چین برخوردار باشد؛ چارچوبی که با عنوان «یک کشور، دو سیستم» شناخته می‌شود. اجرای قانون امنیت ملی در سال ۲۰۲۰ نگرانی‌های بیشتری در خصوص آزادی‌های مدنی و حقوق بشر ایجاد کرده است. از سویی نیز وابستگی اقتصادی هنگ کنگ به چین افزایش یافته و سهم آن از تولید ناخالص داخلی چین کاهش یافته است. با نزدیک شدن به سال ۲۰۴۷، که پایان رسمی چارچوب «یک کشور، دو سیستم» است، آینده خود مختاری و جایگاه ویژه هنگ کنگ در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، هر چند برخی مقامات از احتمال تمدید این سیاست سخن گفته‌اند.
تفاوت نظام اقتصادی چین و هنگ کنگ
یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌هایی که بین چین و هنگ کنگ وجود دارد، سیستم اقتصادی است که در این دو منطقه اعمال شده است. از آنجایی که هنگ کنگ ۱۵۰ سال تحت تاثیر حضور انگلستان سیستم اقتصادی سرمایه‌داری را تجربه کرده، هم اکنون نیز بر همین اساس اداره می‌شود. البته، برعکس چین یک سیستم اقتصادی سوسیالیستی دارا بوده که نظارت‌های دولت و بررسی‌های ناظرین بسیار زیاد می‌باشد. از سوی دیگر سیستم مالیاتی که در هنگ کنگ اعمال شده، کاملاً متفاوت با چین می‌باشد که تحت تاثیر شرایط سیاسی و اقتصادی این منطقه می‌باشد.
سیستم «یک کشور، دو سیستم» چه معنایی دارد؟
زمانی که انگلستان تصمیم گرفت استعمار هنگ کنگ را تمام کند، در یک توافقنامه بسیار خاص تنها به شرط اینکه چین اجازه دهد سیستم حاکم بر این کشور باقی بماند، اجازه داد هنگ کنگ بخشی از این کشور به حساب بیاید. بر اساس این توافقنامه، دولت چین تصمیم گرفت مجموعه قوانین خاصی را برای ماکائو و هنگ کنگ در نظر بگیرد تا سیستم یک کشور و دو سیستم اجرا شود. مفهوم اصلی این سیستم به این معنی است که هنگ کنگ بخشی از کشور چین است، ولی سیستم حاکم بر آن کاملاً با سرزمین اصلی چین متفاوت بوده و قوانین خاص خود را دارا می‌باشد. در واقع ما در زبان فارسی ایالات خود مختار عنوان می‌کنیم که بهترین مثال برای آن شرایط سابق کشور بحرین بود که در نهایت از ایران جدا شد.
تفاوت‌های فضای کسب و کار در هنگ کنگ و چین
بسیاری از تاجرین یکی از دلایل موفقیت چین را فضای تجارت و تجربه‌های هنگ کنگ قلمداد می‌کنند که سال‌ها به عنوان یک هاب تجاری فوق العاده عمل کرده بود. تفاوت اصلی هنگ کنگ با چین مربوط به سبک تجارت است که در چین شما می‌توانید تولیدات بسیار عظیمی را مشاهده کنید، ولی دقیقاً برعکس در هنگ کنگ تنها به عنوان یک هاب تجاری به آن نگاه می‌کنید. محصولاتی که در هنگ کنگ پیدا می شود، معمولاً در داخل چین و یا ماکائو تولید می‌شوند و بیشتر بر روی پوشاک غیر اورجینال متمرکز می‌باشند.
قوانین تجارت خارجی در هنگ کنگ و چین چه تفاوتی دارند؟
قوانین تجارت بین‌المللی در هنگ کنگ و چین بسیار متفاوت بوده و شما از مزیت‌های تجارت بین‌المللی بدون حد و مرز در هنگ کنگ می‌توانید استفاده کنید. از جمله مهمترین بخش‌هایی که در هنگ کنگ از آن به نحو احسنت استفاده می شود، سیستم بانکداری بسیار مجزا نسبت به دولت اصلی چین است که کمک می‌کند شما نقل و انتقالات را در کوتاه‌ترین زمان و بدون کوچک‌ترین مشکلی انجام دهید. از سوی دیگر دسترسی به اینترنت نیز در هنگ کنگ بسیار راحت بوده و شما نیاز به استفاده از فیلترشکن‌ها برای دور زدن سیستم اینترنت چین ندارید.
پامیکا همراه شما در تجارت با چین
از آنجایی که ما در پامیکا سال‌ها با شرکت‌های مستقر در هنگ کنگ و چین فعالیت مستقیمی داریم، تمامی مزیت‌هایی را که می‌توانید در منطقه آزاد هنگ کنگ داشته باشید، تلاش می‌کنیم در بالاترین کیفیت ارائه کنیم تا کوچک‌ترین خللی در بحث تجارت بین‌المللی شما وجود نداشته باشد. به منظور اینکه اطلاعات دقیقی از نحوه همکاری با مجموعه پامیکا داشته باشید، تنها کافی است با شماره تماس‌هایی که در اختیار شما قرار داده ایم، تماس برقرار کرده تا اطلاعات دقیقی از نحوه همکاری داشته باشید.
اطلاعات کامل در رابطه با واردات کالا از چین
مقاله زیر را حتما بخوانید!
